‘Commercie poetst ziel van de stad weg’
Amsterdam is de afgelopen twintig jaar enorm veranderd. Het is een voortdurend proces waardoor – al negeren we dat liever – de stad onherkenbaar verandert in een standaardstad als zoveel andere steden op de wereld.
Een stad die haar karakter, eigenheid en haar levende cellen een voor een kwijtraakt.
Dit veranderingsproces, met verschijnselen als wolkenkrabbers die bezit nemen van groene en open ruimtes, het omvormen van onze historische bibliotheken tot hotels van internationale ketens en de sluiting of onderdrukking van kraakpanden en -terreinen als het ADM-terrein – die de levende geschiedenis van Amsterdam vormen – is dodelijk voor de stad.
Bouwprojecten zonder binding
In Amsterdam zien we gaandeweg de ontwikkeling van grote bouwprojecten (financieel district Zuidas, nieuwe woningen rond het Amstelstation) die zich qua intentie en functie overal ter wereld zouden kunnen bevinden.
Het zijn projecten die nauwelijks binding hebben met hun omgeving, ruimtelijk of sociaal.
De sociale verbanden die in de stad zijn ontstaan, worden systematisch ontrafeld
Intussen moedigen beleidsmakers het massale particuliere woningbezit aan, en ook de financialisering van de woningbouw en de overige gebouwde omgeving door het stimuleren van hypotheken.
De volkshuisvesting is daardoor steeds meer overgeleverd aan de financiële sector en grote investeerders.
Inwoners met lagere en middeninkomens, kleine bedrijfjes, onafhankelijke kunstenaars en creatieven, buurtorganisatoren, activisten en krakers, etnische minderheden en andere sociale groepen die samen Amsterdam hebben gemaakt tot de unieke stad die het meer dan vijftig jaar was, worden langzaam maar zeker uit de binnenstad verdreven.
Hun plaats wordt ingenomen door een homogene middenklasse met hogere inkomens, die minder deelneemt en weinig bijdraagt aan het collectieve stadsleven, behalve dan binnen specifieke, overwegend commerciële en relatief besloten enclaves.
Uitgewist
De reputatie en de allure van Amsterdam als progressieve stad met een alternatief en divers dagelijks leven berust juist op de sociale activiteit van al die verschillende groepen. Zij vormen het echte Amsterdam, maar worden nu belaagd.
De sociale verbanden die in de stad zijn ontstaan, worden systematisch ontrafeld. Airbnb, makelaars en hypotheekverstrekkers krijgen intussen de macht over het vastgoed in de stad die een leeg omhulsel van zichzelf is geworden.
Dimitris Dalakoglou
Hoogleraar sociale antropologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam
De ironie is namelijk dat door het commercialiseren van gebouwen waar ooit de mensen en de ziel van de stad waren gehuisvest, de werkelijke waarde van de stad samen met haar inwoners wordt weggepoetst en uitgewist.
Noord is een van de belangrijke strijdperken van deze voortschrijdende ‘oorlog tegen het echte Amsterdam’ en het ADM-terrein speelt al tientallen jaren een sleutelrol in het samenbrengen van dit echte Amsterdam. Het speelt een belangrijke rol voor een enorme, spontaan ontstane gemeenschap van mensen die al jaren van het terrein gebruikmaken.
Het ADM-terrein is het centrale referentiepunt voor hun sociale, culturele en politieke activiteiten die steeds verder versnipperd zijn geraakt door de hele stad. Daarmee is het ADM-terrein een van de laatste levenslijnen voor Amsterdam.
Ieder van ons heeft de plicht de ADM te verdedigen met alle beschikbare middelen
Diversiteit om zeep
We hebben het al vaker zien gebeuren in Amsterdam: kraakpanden die werden ontruimd om plaats te maken voor ofwel een sociaal vacuüm dan wel commerciële ingrepen die moeten leiden tot een opfrisbeurt met een zweem van algemeen belang, maar in feite niet meer zijn dan oefeningen in sociale uitsluiting en het om zeep helpen van diversiteit.
Tientallen jaren al organiseert Amsterdam haar collectieve bestaan grotendeels rond plaatsen als de ADM en sluiting zou het einde betekenen van deze netwerken.
Ieder van ons heeft de plicht de ADM te verdedigen met alle beschikbare middelen. Het verdedigen van de ADM is namelijk precies hetzelfde als onze gehele woonplaats redden van commercialisering, van vastgoedmanipulatie en het verwijderen van haar bevolking.